Nieuw land, nieuw avontuur. Voordat ik mijn reis naar Sri Lanka aan het voorbereiden was, wist ik zo goed als niets over wat men “De groene parel van de Indische Oceaan“ of “de traan van India” noemt. Ik kan je verzekeren dat ik geen tranen heb gelaten tijdens de 14 dagen dat ik daar was. Integendeel, het was een echt avontuur! Kom je mee voor een eerste kennismaking?
Bij aankomst in Bandaranaike International Airport, de luchthaven van Colombo, worden we al dadelijk ondergedompeld in de lokale cultuur door onze gids Anu, zijn rechterhand Boedi en de buschauffeur Lal. Zij verwelkomen ons met Ayubowan (ආයුබෝවන්), wat betekent : Aayu(levensjaren), Boho(veel), Wan(mag er zijn). Het betekent dus eenvoudigweg: “Moge je een lang leven hebben!”. Het is de typische begroeting in het Singalees samen met het Namasté gebaar van de handen tegen elkaar. Namasté betekent; ‘ik buig voor jou’. Het is een teken van respect voor die persoon. Daarbij geldt hoe hoger ze de handen houden, hoe meer respect ze aan je tonen.
Het Singalees of Sinhala (Singalees: සිංහල/siṁhala) is een Indo-Arische taal die gesproken wordt op Sri Lanka. Bijna drie kwart van de Sri Lankaanse bevolking spreekt Singalees en het is, naast het Dravidische Tamil en Engels, sinds 1965 één van de drie officiële talen van Sri Lanka.
Sri Lanka wordt vaak omschreven als de 'Traan van India' omdat, volgens de legende, over het gelaat van India een traan rolde die uiteindelijk uitmondde in de Indische Oceaan. Letterlijk vertaald betekent Sri Lanka ‘prachtig, heilig eiland’. De vorm van het eiland doet ook wel een beetje denken aan een traan. Het weelderig groene eiland kreeg ook terecht de bijnaam “De groene parel van de Indische Oceaan“ omwille van de overweldigende tropische natuur en de ongelooflijke diversiteit aan flora en fauna.
Wist je dat Sri Lanka in het verleden veel namen heeft gehad? Het werd genoemd als Lanka of Lankadeepa "schitterend eiland" in het hindoeïstische epos Ramayana. Onder de Britse overheersing heette het Ceylon. Het werd door de Tamil-bevolking ook wel Eelam genoemd. Het land heette ook Taprobana of Thambapanni toen Prins Vijya hier arriveerde. Dit zijn veel namen die door de voorouders werden gegeven aan het eiland. Sinds 4 februari 1948 werd het eiland onafhankelijk en kreeg het in 1972 zijn huidige naam Sri Lanka. Sri is Sanskriet voor eerbiedwaardig.
De ligging van het land in de Indische Oceaan betekent dat het te maken heeft met verschillende weersystemen. Het klimaat in Sri Lanka is tropisch warm en kent geen echte seizoenen zoals bij ons in België. Tijdens het yalaseizoen van mei tot augustus waait de zuidwestmoesson of ‘yala’. Gedurende deze periode valt er vooral veel neerslag aan de westkust van het eiland, terwijl er in het zuiden en noordwesten minder neerslag valt. Het mahaseizoen van september tot maart, wanneer de noordoostmoesson of ‘maha’ waait, is relatief droger. De temperaturen blijven echter het hele jaar door warm (30°C) en vochtig, en zelfs tijdens het regenseizoen is er elke dag vaak nog een flinke hoeveelheid zonneschijn. Tijdens mijn rondreis heb ik de parasol vaker moeten gebruiken tegen de zon dan de paraplu tegen de regen. En als het dan 's avonds eens regende, viel het met bakken uit de hemel.
Sri Lanka is voornamelijk een Boeddhistisch land en dat zie je vooral door zijn enorm veel Boeddhistische tempels verspreid over het hele eiland. 70% van de mensen die in het land wonen, beoefenen het boeddhisme, waar ik weinig tot geen ervaring mee had voordat ik naar het land reisde. Het boeddhisme is zo’n liefdevolle religie en het weerspiegelt echt de cultuur in Sri Lanka. De mensen zijn zeer respectvol en nederig en brengen uren per dag door met bidden en offeren aan hun boeddhistische goden. Maar ook de islam, het hindoeïsme en het christendom zijn veel voorkomende religies die allemaal broederlijk langs en bij elkaar leven.
Voor mij persoonlijk zijn het de lokale mensen die deze reis zo ongelooflijk hebben gemaakt. Gedrag en respect staan hoog in het vaandel van de Sri Lankaanse cultuur. Als ik in de bus zit, zwaaien de lokale bewoners vanaf de straat naar mij.
Als amateurfotograaf kan ik hier mijn hartje ophalen. Fotograferen in Sri Lanka biedt veel mogelijkheden, niet alleen vanwege de natuur maar vooral ook vanwege de mensen. Uit respect vraag ik telkens eerst om toestemming want soms willen mensen vanuit religieuze motieven niet gefotografeerd worden. ‘Ja’ is een soort van nee-knikken. Goed om te weten, want het levert soms wat onhandige situaties op. Anderen willen alleen tegen betaling op de foto, zoals de theepluksters. Fotograferen van boeddhistische monniken en bepaalde religieuze ceremonies ligt heel gevoelig, maar het mag. Het fotograferen daarentegen van iemand die voor een boeddhabeeld poseert is not done, dit wordt als heiligschennis beschouwd. De pure vriendelijkheid waarvan ik getuige ben bij het Sri Lankaanse volk zal mij altijd bij blijven.
De Sri Lankaanse keuken heeft mij in alle opzichten aangenaam verrast. Locals eten voornamelijk ‘rice & curry’: zowel ’s ochtends, ’s middags als ’s avonds worden heerlijke, pittige rijst- en currymaaltijden geserveerd. De term curry wordt in de Westerse wereld gebruikt voor elk gekruid, sausachtig gerecht dat wordt gekookt in een Aziatische stijl. Rode curry, gele curry, groene curry, leuk hoor al die kleuren in hun maaltijden. Ieder gebied heeft zijn eigen soort curries en daardoor zijn er veel verschillende soorten curries. De groene curry is over het algemeen het meest pittig. Dat komt doordat er groene pepers worden toegevoegd, maar ook groene specerijen zoals verse koriander, citroengras of basilicum. Deze kruiden geven de curry een fris tintje.
Een typisch ontbijt bestaat uit verschillende broodsoorten met groenten en vis, string hoppers (rijstnoedelschijven) en verschillende curry's om je string hoppers in te doppen. Lunch en diner lijken erg op elkaar en bestaan uit rijst, gevarieerde curries en af en toe een visgerecht, afhankelijk van waar je bent.
Alle groenten en fruit waren supervers en lokaal geteeld. Door het tropische klimaat op het eiland kan je er zowat alles laten groeien. Van heel wat groenten en fruitsoorten die ik geproefd heb, had ik zelfs nog nooit gehoord.
Alcohol drinken in Sri Lanka is niet zo goedkoop als bij ons. Alcohol kun je alleen kopen bij gespecialiseerde winkels en niet in supermarkten. Arrack is het lokale brouwsel en lijkt een beetje op rum en wordt vaak gedronken met cola. Het Lion Lager bier is het best verkochte bier in Sri Lanka omdat het slechts een alcoholvolume van 4,8% heeft en gezien wordt als een geweldige dorstlesser.
Sri Lanka heeft zo’n dertig nationale parken, wat voor een klein land een groot aantal is. Eigenlijk is het hele land één groot nationaal park. We bezoeken ook het beroemde Horton's Plains National Park. Er is hier een plek genaamd “The World's End”, wat een heel goed uitzichtpunt is. Horton's Plains National Park heeft ook Baker Falls, een waterval van 20 meter hoog.
Van de adembenemende bergketens tot de weelderige bossen en het betoverende ongerepte strand: foto's zullen nooit kunnen weergeven hoe ongelooflijk mooi dit eiland werkelijk is.
Hierbij heb je mijn belangrijkste redenen waarom je
Sri Lanka moet toevoegen aan je reisbucketlist.
Meer overtuigingskracht nodig?
Geen nood,
er volgen gauw nog meer blogs op mijn website
over dit populaire Aziatische land.
Comments